🎬 #cinéPAN (51)

🧕🏻 Երբ Սլավիկը երեք տարեկան էր, մայրն ասաց, որ փոքրիկ ապերիկ է ունենալու, ինչից Սլավիկը շատ ուրախացավ, բայց ապերիկ այդպես էլ չունեցավ։ Փոխարենը, մի օր մաման Սլավի տատիկի` հոր մոր հետ գնաց բժշկի, իսկ երբ վերադարձան, մայրը մի քիչ լացեց ու ապերիկի մասին մոռացան։ Հինգում Սլավիկը առաջին անգամ տեսավ, թե ինչպես է հայրը մորը ծեծում։ Յոթում հորեղբոր հետ մեքենայով Երևանում շրջելիս տեսավ, թե ինչպես է Վռամ հոպարը լուսամուտից շվվցնում ու սիգնալ տալիս գեղեցիկ կանանց։ «Լա նայի ինչ ծիտ ա, Սլավ»։ Տասներորդ դասարանի վիպուսկնոյին մայրն ասաց. «Տղես էնքան սիրուն ա, աղջկեքը հերթ են կանգնելու», իսկ պապան ավելացրեց` «Դափոնով»։ Պապան հաճախ էր այդպես ասում, Սլավը դեռ փոքրուց հիշում էր, որ իր նման տղեն աղքկեքին «դափոնով» պիտի ստանա, ինչպես կանաչին շուկայում։ Ուսանող տարիներին Սլավն ընկերների հետ սիրում էր գեղեցիկ աղջիկների հետևից ռեպլիկներ թողնել, «չամռվել», ինչպես ինքն էր ասում, հատկապես, «եթե պովըդ են տալիս»։ Երբ իրենց կուրսի Մարիամիկը Սլավի սիրո առաջարկը մերժեց, Սլավը աղջկան բռնի ուժով փախցրեց ընկերների հետ։ Սլավը չնստեց, որովհետև պապան Մարիամիկի հոր հետ խոսեց, հետո ասաց, որ աղջկա խաթեր իրա տղեն չի նստի։ Հետո Մարիամիկը հղիացավ։ Հետո պարզվեց` երեխան աղջիկ է, ու արդեն Սլավի մաման Մարիամիկին տարավ բժշկի, ինչից հետո միայն Սլավը հասկացավ, թե երբ երեք տարեկան էր, ուր կորավ ապերիկը... Նման պատմություններն այնքան սովորական են, որ դրանց զարհուրելիությունն ամբողջովին բացատրելու համար երբեմն անհրաժեշտ է մարդկանց ցավեցնել։ PAN-ի նոր լոնգրիդն այդպիսի ցավեցնող նոր ֆիլմի մասին է`
📖 lav.pan.am/substance

#cinéPAN-ի նախորդ թողարկումը կարող եք կարդալ այստեղ՝
🎬 #cinéPAN (N50)

📭 Ու մի մոռացեք բաժանորդագրվել #լավPANեր-ին՝ էլ.փոստով այս ամենն ու մի բան էլ ավելին ստանալու համար` https://pan.am/luvpan