Հուլիսի 5-ին Բիրմինգհեմի «Վիլլա Պարկ» մարզադաշտում կայացավ Օզզի Օսբորնի վերջին համերգը։ Այս անգամ՝ կարծես իսկապես վերջինն էր։ Օզզին երբեմն-երբեմն հուզվում էր, իրեն ոչ հատուկ սենտիմենտալ խոսքեր ասում ու հրաժեշտ տալիս երկրպագուներին։ 76-ամյա երաժիշտը Պարկինսոնի հիվանդություն ունի և առողջական այլ խնդիրներ ևս։ Այս տարիքում ու հատկապես առողջական այս վիճակում բեմ դուրս գալը հրաշքի նման մի բան էր։ Բայց ինչպես գիտենք՝ Օզզին գիտական հրաշքների սիրահար է։ Ամբողջ համերգի ընթացքում խավարի արքայազնը նստած էր սև գահի վրա։ Համերգին ներկա էր 40 հազար հանդիսատես, իսկ առցանց հեռարձակմանը հետևում էր ևս 5.8 միլիոն երկրպագու՝ ամբողջ աշխարհից։
Ֆինանսական գործիքների, կրիպտոյի, բորսաների և տնտեսության կարևորագույն լուրերի ամփոփումը
1990 թվականի մարտի 18-ի գիշերը Բոստոնը տոնում էր Սուրբ Պատրիկի օրը։ Քաղաքի բնակիչներն ուրախանում էին բարերում ու փողոցներում, երբ Իզաբելլա Ստյուարտ Գարդների թանգարանում երկու երիտասարդ պահակ ձանձրանում էին իրենց հերթափոխի ժամանակ։ Նրանք երկուսն էլ մոտ 20 տարեկան էին, և այս աշխատանքը նրանց համար զուտ ժամանակավոր վաստակ էր։ Անվտանգության ոլորտում որևէ պատրաստություն չունեին՝ պարզապես հերթով շրջում էին թանգարանի դատարկ սրահներում։
Մենք սիրում ենք կինոհրեշներին։ Հատկապես նրանց, որոնք խորը հետք են թողնում սերունդների գիտակցության մեջ` տասնամյակներ շարունակ մոլեգնելով գիտակցություններն ու անքուն գիշերներ պարգևելով։ Բայց կինոն հաճախ չի բացատրում կամ խիստ մակերեսորեն է բացատրում դրանց գոյությունը գիտության տեսանկյունից։
Երեսունյոթ տարի։ Ճիշտ 37 տարի Աննա Վինտուրը որոշում էր, թե ինչն է նորաձև, ինչը՝ ոչ։ Ինչն է ճաշակով, ինչը՝ ոչ։ Նրա գրած ու չգրած օրենքներն ուղեցույց էին բոլորի համար՝ սկսնակ դիզայներներից մինչև մեծահարուստ ու հայտնի աստղեր։ Օրեր առաջ պարզվեց, որ Վինտուրն այլևս ամերիկյան Vogue-ի գլխավոր խմբագիրը չէ։ Շատերը սա անվանեցին «դարաշրջանի ավարտ», որոշները շտապեցին հրաժեշտ տալ Վինտուրին։ Բայց նրա ճանապարհն այսքանով չի ավարտվում, նա ոչ մի տեղ չի գնում, հեռացել է միայն գլխավոր խմբագրի պաշտոնից։ Բայց, անշուշտ, սա լավ առիթ էր՝ վերհիշելու նրա անցած ճանապարհը։