Ալտերնատիվ պատմություն. Եթե հայկական ֆիլմերը խաղային ադապտացիաներ ունենային
Երևի արդեն նկատել եք, որ մենք սիրում ենք ալտերնատիվ պատմություններ ու ժամանակ առ ժամանակ կիսվում ենք դրանցով։ Այցելում ենք զուգահեռ տիեզերքներ, տեսնում, թե ինչ է տեղի ունենում կինոյի հետ այդ աշխարհներում ու պատմում դրա մասին։ Այս անգամ հայտնվել ենք մի տիեզերքում, որտեղ Հայաստանը դեռ խորհրդային տարիներից ունի հարուստ խաղային ինդուստրիա, իսկ երեխաները բակում «Էշ միլիցա» կամ «Հավալա» խաղալու փոխարեն տանը խաղում են որակյալ հայկական համակարգչային խաղեր։
Ջրային տարերքի տիրակալները. Օվկիանոսի թեմայով հինգ լավագույն ֆիլմերը
Համաշխարհային օվկիանոսը ծածկում է Երկրի մակերեսի մոտ 71%-ը։ Կարելի է ասել` մենք ապրում ենք ջրային աշխարհում։ Չնայած բազմաթիվ վտանգներին ու փաստին, որ այն մարդու համար խիստ թշնամական միջավայր է, օվկիանոսը խորհրդավոր կերպով ձգում է մարդկանց, այդ թվում` կինեմատոգրաֆիստներին։ Ծովային անծայրածիր տարածությունների թեմայով կինոն` թե վավերագրական, թե գեղարվեստական, անբացատրելի հմայք ունի, չնայած միշտ չէ ֆինանսապես հաջողվում։
Սարսափի ու հմայքի միջև. Վամպիրների մասին տասը լավագույն ֆիլմը
Ռոբերտ Էգերսի «Նոսֆերատուի» (Nosferatu) պրեմիերային մնացել են հաշված օրեր, վերջերս էլ նշվեց Հելլոուինը։ Հետևաբար, ավելորդ չի լինի հիշել կինեմատոգրաֆի մի ահռելի շերտի` վամպիրական կինոյի մասին։ Ընտրել ենք տաս, մեր կարծիքով, լավագույնները` ելնելով նրանից, որ դրանք կլինեն ոչ միայն լավ ֆիլմեր (իսկ այդպիսիք այս հարստագույն ժանրում անկասկած շատ են), այլև առավել լավ կարտահայտեն վամպիրիկ կերպարի, արքետիպի ու վամպիրական գոթիկ նարատիվի էությունն ու հմայքը։
Տեղը չբերեցին. Անճանաչելիորեն փոխված հռչակավոր դերասանների լավագույն դերերը
Ներկայումս ցուցադրվող լավագույն սերիալներից մեկը` Լորեն Լեֆրանկի «Պինգվինը» (The Penguin) դեռ չավարտված հասցրել է երկրպագուների ահռելի բանակ հավաքել։ Սա բավականին խելացի ու սրամիտ գանգստերական դրամա է, որը DC-ի գլխավոր չարագործներից մեկին տեղափոխել է առավելագույնս ռեալիստիկ աշխարհ։ Ու սերիալի փառքի առյուծի բաժինը շնորհիվ գլխավոր դերակատար Քոլին Ֆարելի է, ով բարդ գրիմի տակ լրիվ անճանաչելի դարձած, այդուհանդերձ, փառահեղ դերասանական խաղ է ցուցադրում։
Խխունջների տիրակալը. Ինչպես է անիմատոր Ադամ Էլիոթը պլաստիլինի միջոցով ստանում մարդկային էության լայնակի կտրվածքը
Համակարգչային գրաֆիկայի կիրառմամբ ստեղծվող եռաչափ անիմացիոն ֆիլմերի դարաշրջանում stop motion անիմացիան, հատկապես` պլաստիլինայինը, երբ պլաստիլինից պատրաստված օբյեկտները նկարահանվում են կադր առ կադր, թվում է անցյալի մոռացված ռելիկտ։ Այդուհանդերձ, կան ստեղծագործողներ, ովքեր շարունակում են հավատարիմ մնալ պատմություն պատմելու այս բարդ ու «հնաոճ» մեթոդին` ժամանակ առ ժամանակ զարմացնելով ու հիացնելով։ Ու նրանց թվում առանձնանում է ավստրալացի անիմատոր Ադամ Էլիոթը` յուրահատուկ տաղանդի տեր անձնավորություն, ում յուրաքանչյուր ֆիլմ, լինի դա կարճամետրաժ, թե լիամետրաժ, վերածվում է իրադարձության։
