
🎁 Դե ինչ, մեզնից նման բան դժվար սպասեիք, բայց էլ ինչ լրատվական, որտեղ չկան իրենց փողերը ք̶ա̶մ̶ո̶ւ̶ն̶ շոփինգին տվող մարդիկ [ու սեռն այստեղ բացարձակ կապ չունի], որոնք տարիներ շարունակ ունենալով #լավPANեր-ի հնարավորությունը, չեն որոշի գրել այդ ամենի մասին։ Ինչպես ասում են՝ ժամանակն եկել է, այն էլ ինչ ժամանակ~ ովքեր հեռու են թեմայից և բացարձակ անտեղյակ [երջանիկ մարդիկ, բայց դժբախտ՝ շոպոհոլիկների աչքերում]՝ բոլոր շոպոհոլիկները տարվա այս օրվան ձեռքերը դողալով են սպասում: Նախապես պատրաստում են տարբեր կայքերի զամբյուղները, որ как только, так сразу չեքաութ անեն այն ամենը, ինչն իրենց հավանաբար այդքան էլ պետք չէ, կամ այնքան պետք չէ, որ ֆուլ փրայս վճարեն, կամ էլ այնքան է պետք, որ սրտատրոփ սպասում են այն օրվան, երբ վերջապես կստանան «Ձեր պատվերն...

Ժամանակային հանգույցը զարմանալի դրամատուրգիական լուծում է։ Մի կողմից այն ծայրահեղ պարզ է. կերպարը նորից ու նորից ապրում է միևնույն օրը։ Մյուս կողմից` խիստ ճկուն. հանգույցը կարող է լինել կատակերգություն, հորրոր, փիլիսոփայական առակ, հասունացման մասին երգիծանք, կամ տանջալից վարժանք բնավորության ու ներքին ամրության համար։ Ու ամենակարևորը, հանդիսատեսը գաղտնի հաճույք է ստանում` հետևելով, ինչպես է հերոսն իր փոխարեն գործում հարյուրավոր սխալներ։

Փոփ արքան վաղուց չկա, բայց նրա շուրջ բորբոքված սկանդալները շարունակում են լարման մեջ պահել երաժշտական աշխարհը։ Հիմա էլ պարզվում է, (ամեն դեպքում` այդպես է ասում Financial Times-ը), որ Մայքլ Ջեքսոնի ժառանգները ստիպված են եղել ևս 2,5 միլիոն դոլար վճարել Կասիո ընտանիքին այն մեղադրանքների համար, որոնք հնչել էին արդեն մահացած երգչի հասցեին։ Ընդհանուր առմամբ, այս ընտանիքը պահանջել է 16,5 միլիոն դոլար և պնդում է, որ գործը պետք է քննվի հանրային դատավարությամբ։

Ֆինանսական գործիքների, կրիպտոյի, բորսաների և տնտեսության կարևորագույն լուրերի ամփոփումը

20-րդ դարում, երկու համաշխարհային պատերազմների միջև ընկած տասնամյակներում, երբ Եվրոպայի մեծ մայրաքաղաքներում միաժամանակ թե՛ պայթյունավտանգ ազատություն էր ու թե՛ ներքին լարվածություն ու անհանգստություն, ծնվում էին արվեստագետներ, որոնք հետո պիտի մի ամբողջ դարաշրջան բնութագրեին։ Տամարա դե Լեմպիցկան վստահաբար այդ արվեստագետների շարքին է պատկանում, որովհետև նրա անունը հետագայում պիտի ասոցացվեր մի ամբողջ դարաշրջանի էսթետիկայի հետ։ Նրա կյանքն անգամ ստեղծագործություն էր, ամեն օրը՝ մի նոր կտավ, որտեղ ինքն էր որոշում, թե ինչ գույներով ու ինչ վրձնահարվածներով է ամրագրելու իր գոյությունը։

Նոյեմբերի 7-ին Netflix-ով դուրս եկավ կուլտային ռեժիսոր Գիլյերմո դել Տորոյի «Ֆրանկենշթեյն» ֆիլմը, որը Մերի Շելիի «Ֆրանկենշթեյն կամ ժամանակակից Պրոմեթևս» գրքի նոր էկրանավորումն է։ Ավելի քան երկու դար առաջ գրված գիրքը համարվում է առաջին լիարժեք գիտաֆանտաստիկ գրական ստեղծագործությունը։ Շելլին` հզորագույն ինտելեկտով ու իր ժամանակների համար խիստ առաջադեմ մտածելակերպով կին, գիրքը սկսել է գրել ընդամենը 18 տարեկանում, ու մինչև 1921թ-ը` գրքի երկրորդ` ֆրանսիական հրատարակությունը, հեղինակի անունը չէր նշվում։ «Ֆրանկենշթեյն կամ ժամանակակից Պրոմեթևսը», առանց չափազանցության, կարևորագույն վեպերից մեկն է, որը քննարկում է մինչև հիմա ու առավել ևս` հիմա խիստ արդիական խնդիրներ։